Feyruz ile köşedeki kafede
Güneş uzak ufkun kıvrımlarından süzülerek ortaya çıktığında, beyaz gelinlikli bir siluet ve koyu renkli güllerden oluşan bir buket taşıyan ay meltemi bana doğru geliyordu gördüm.
Ruhum öldü,
Camsı kalbim kırıldı....
Ey ayın komşusu, yıldızların elçisi,
aramızdaki bu sevgi iki kıtayı birbirine bağlayan müziğinin köprüsü değilmidir....
Tanrı seni korusun Fayrouz....
Belki biraz geç kaldık ama biz şanslıydık be aşkım,
seni ve sesinin büyüsünü radyolarımızdan hep dinleyebildik, yeni yetmeler düşünsünler onlar bu keyfin çok gerisindeler.
